visit beautiful doruma
Door: sjon de blonde
Blijf op de hoogte en volg sjon
16 November 2014 | Congo, Democratische Republiek v, Doruma
volgend station, doruma centraal. deze intercity gaat verder als stoptrein in de richting naparka, bangadi en heeft als eindbestemming Kisangani. vergeet u bij het uitstappen uw bagage alstublieft niet. doruma centraal.
zo ging het dus niet. ook uitgebreid shoppen in de tax-free zone van bunia airport zat er niet in.
de éénpitter cessna van Airserv bied plaats aan een 8-tal passagiers, dan wel een combi van klanten en vracht, en dan eigenlijk vooral MSF bestellingen. taxi-en, gassen en.....omhoog. een oorverdovend lawaai gaat door je heen, zo lang als de vlucht duurt. oordoppen, de volgende keer. het on-board entertainment is het uitzicht naar buiten. het mag gerust spectaculair genoemd worden, al lijkt na enige tijd congo van bovenaf eigenlijk allen nog maar op reuzenbroccoli. nu zich dat beeld in mijn hoofd heeft gezet, zie ik ook niets anders meer, broccoli.
dat veranderd als de eerste stop in bereik komt. dingila, waar de uele en een andere rivier zich samenvoegen. prachtig beeld, en dan komt de landingsbaan in zicht. gewoon, zonder al die moderne frutselarij van lampjes en windvaan,controletoren, tarmac en meer van dat onnodig luxe gedoe. een stuk vrijgemaakt in de broccoli, meer niet. even tanken, handmatig uit een vat, natuurlijk. dan door naar een heus vliegveld, met grote witte helikopters en meer UNO-materieel, Kisangani. veel militairen, en uiteraard een verveelde soldaat die probeert z`n gage aan te vullen vanuit mijn portefeuille. sorry jongen, volgende keer beter. toch wel confronterend, maar net doen of je neus bloedt. na nog een uurtje geraas komt de airstrip van doruma in zicht. welkomstcomitee van Alfie, sellah, en papawanga, een van de chauffeurs. bagage en bestellingen uit de plane in de wagen en een wandelingetje door de bush, en de village naar de compound. the heart of darkness, kleihuisjes en rieten daken, een grote kerk en veel kindjes die de nieuwe blanke maar wat interessant vinden: mbote( ca va)? malume (ca va bien). in de compound heel veel nieuwe namen, die ik ook stante pede weer vergeet. komt wel, later. wat een hoop indrukken, bijna niet te verstouwen. heel blij ben ik met mijn eigen kamer, waar ik onmiddellijk een tafel en een luie stoel heen sleep, om er maar iets van te maken. uiteraard na goedkeuring en onder aanmoediging van de andere expats. helaas moet ik nog op een king-size bed wachten tot er een vrij komt. het is goed om nog wat te wensen te hebben, nietwaar. de tafel, waaraan ik nu dit kleine eerste verslagje schrijf vanuit doruma.
doruma, een vlekje, een verzameling kleihuizen met toch nog 5000 mensen en een functionerend hospitaaltje. er is dus eerstelijns medische zorg. een klein deel daarvan wordt door MSF gerund, alsmede de HAT-kliniek(Human African Trypanosomos=slaapziekte). de lokale arts is een kundige man, zo ook onze zweedse arts elindur. ondanks de verstrekking van "moustiquaires" nog veel malaria. maar zo lang de mensen maar komen is behandeling goed mogelijk. elindur laat me zien waar zij zoal mee geconfronteerd wordt; HIV-gerelateerde zieken, maar ook een kindje met een slangenbeet, ondervoeding, en typische tropenaandoeningen. wat een heldin, onder echt erbarmelijke omstandigheden zulk goed werk te kunnen doen. we runnen hier ook een lab, waar stephanie de scepter zwaait. daar wordt bloed op oa. HAT en malaria onderzocht.
doruma, zeg maar thuis, voor de komende tijd. met een 5-tal kleine winkeltjes, african style. er liggen er 3 bij mekaar, samen met de pharmacie gekscherend het "centre commercial" genoemd. met een schiterende verzameling 2e hands scchoenen, een kapper en lauwe frisdrank. ook nog wat jeans uit nog armere landen, flip-flops, potten en pannen, fietsonderdelen en de lokale "konyagi".
doruma, HGO, hier ga ik mijn steentje bijdragen, god willing.
vanavond zal ik proberen foto`s toe te voegen, als nederland zit te bibberen voor het altijd lastige estland. ik speel voorlopig congo-uit, altijd lastig.
zo ging het dus niet. ook uitgebreid shoppen in de tax-free zone van bunia airport zat er niet in.
de éénpitter cessna van Airserv bied plaats aan een 8-tal passagiers, dan wel een combi van klanten en vracht, en dan eigenlijk vooral MSF bestellingen. taxi-en, gassen en.....omhoog. een oorverdovend lawaai gaat door je heen, zo lang als de vlucht duurt. oordoppen, de volgende keer. het on-board entertainment is het uitzicht naar buiten. het mag gerust spectaculair genoemd worden, al lijkt na enige tijd congo van bovenaf eigenlijk allen nog maar op reuzenbroccoli. nu zich dat beeld in mijn hoofd heeft gezet, zie ik ook niets anders meer, broccoli.
dat veranderd als de eerste stop in bereik komt. dingila, waar de uele en een andere rivier zich samenvoegen. prachtig beeld, en dan komt de landingsbaan in zicht. gewoon, zonder al die moderne frutselarij van lampjes en windvaan,controletoren, tarmac en meer van dat onnodig luxe gedoe. een stuk vrijgemaakt in de broccoli, meer niet. even tanken, handmatig uit een vat, natuurlijk. dan door naar een heus vliegveld, met grote witte helikopters en meer UNO-materieel, Kisangani. veel militairen, en uiteraard een verveelde soldaat die probeert z`n gage aan te vullen vanuit mijn portefeuille. sorry jongen, volgende keer beter. toch wel confronterend, maar net doen of je neus bloedt. na nog een uurtje geraas komt de airstrip van doruma in zicht. welkomstcomitee van Alfie, sellah, en papawanga, een van de chauffeurs. bagage en bestellingen uit de plane in de wagen en een wandelingetje door de bush, en de village naar de compound. the heart of darkness, kleihuisjes en rieten daken, een grote kerk en veel kindjes die de nieuwe blanke maar wat interessant vinden: mbote( ca va)? malume (ca va bien). in de compound heel veel nieuwe namen, die ik ook stante pede weer vergeet. komt wel, later. wat een hoop indrukken, bijna niet te verstouwen. heel blij ben ik met mijn eigen kamer, waar ik onmiddellijk een tafel en een luie stoel heen sleep, om er maar iets van te maken. uiteraard na goedkeuring en onder aanmoediging van de andere expats. helaas moet ik nog op een king-size bed wachten tot er een vrij komt. het is goed om nog wat te wensen te hebben, nietwaar. de tafel, waaraan ik nu dit kleine eerste verslagje schrijf vanuit doruma.
doruma, een vlekje, een verzameling kleihuizen met toch nog 5000 mensen en een functionerend hospitaaltje. er is dus eerstelijns medische zorg. een klein deel daarvan wordt door MSF gerund, alsmede de HAT-kliniek(Human African Trypanosomos=slaapziekte). de lokale arts is een kundige man, zo ook onze zweedse arts elindur. ondanks de verstrekking van "moustiquaires" nog veel malaria. maar zo lang de mensen maar komen is behandeling goed mogelijk. elindur laat me zien waar zij zoal mee geconfronteerd wordt; HIV-gerelateerde zieken, maar ook een kindje met een slangenbeet, ondervoeding, en typische tropenaandoeningen. wat een heldin, onder echt erbarmelijke omstandigheden zulk goed werk te kunnen doen. we runnen hier ook een lab, waar stephanie de scepter zwaait. daar wordt bloed op oa. HAT en malaria onderzocht.
doruma, zeg maar thuis, voor de komende tijd. met een 5-tal kleine winkeltjes, african style. er liggen er 3 bij mekaar, samen met de pharmacie gekscherend het "centre commercial" genoemd. met een schiterende verzameling 2e hands scchoenen, een kapper en lauwe frisdrank. ook nog wat jeans uit nog armere landen, flip-flops, potten en pannen, fietsonderdelen en de lokale "konyagi".
doruma, HGO, hier ga ik mijn steentje bijdragen, god willing.
vanavond zal ik proberen foto`s toe te voegen, als nederland zit te bibberen voor het altijd lastige estland. ik speel voorlopig congo-uit, altijd lastig.
-
17 November 2014 - 13:28
Leon Pennings:
He Sjon, leuk jouw eerste ervaringen te lezen! Doet mij realiseren hoe goed wij het hier hebben......super wat je daar aan het doen bent. Kijk uit naar het volgende verslag, eerst vanavond maar weer potje ballen! Groet Leon -
18 November 2014 - 21:05
Lin:
Ga door Mr. O'Hanlon, ga door, ik hang aan je lippen. Wat een heerlijk leesvoer! Xxx -
18 November 2014 - 21:57
Rob:
Hey Sjon,
Wat een indrukken. Jij hebt een boel te verstouwen. Natas en ik hebben ook wat filmateriaal kunnen zien bij uw Hollandse huis.
Best nog luxe .............. een eigen kantoortje / huisje.
Blijf dicht bij jezelf en keep up the good work.
Groeten Natas & Rob.
-
19 November 2014 - 10:53
Hans Van Megen:
Ha Sjon,
Wat een avontuur en al zoveel beleefd!
Groeten,
Hans & Katinka -
21 November 2014 - 10:04
Je Pappie:
Tjonge, wat een boeiend reisverslag, ik zie het helemaal voor me, zou het zelf ook best eens mee willen maken. Maar je verslaat het op zo'n perfekte manier dat ik me er al bijna midden in voel. En dat vliegtuigje, schitterend, ik had al zo'n idee dat het een soort VW bus was, maar dan met vleugels. In een VW bus gaan zelfs nog 9 mensen. En dat lawaai, dat herken ik nog wel, de eerste keren dat ik vloog waren dikwijls ook van die lawaaibakken. Nou jochie, ga maar lekker door met het opdoen van onvergetelijke indrukken, kun je je verdere leven nog op teren. En ondertussen ook nog een beetje goed werk verrichten, dat is het mooie hè. Kijk alweer uit naar je volgende verslag. Doei! -
22 November 2014 - 22:10
Bas:
Zijn ze daar al gewend aan je fluwelen touch? We missen 'm op de maandagavond, waar je nog wel trending topic bent!!
Keep up the good work!! Gr., Bas -
28 November 2014 - 19:31
Irid:
Hoi Sjon,
Boeiende verslagen over je eerste stappen als helpende hand in Afrika. Ben benieuwd naar de volgende stappen. Vooral hoe jij je als druk baasje manifesteert in het leven daar waar het tempo toch iets lager ligt als hier.
Groetjes Iris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
